Urriaren 14an Santelmo museoan, 17:00etan. Donostian eta urriaren 17an, 19:00etan, Bilboko Sarrikoko fakultatean, Boaventura de Sousa Santosek, tokian-tokiko erreferentziazko eragileekin batera, hitzaldi irekiak eta doakoak emango ditu. Hitzaldietan parte hartzeko izena eman behar da, aforoa mugatua da.
Donostiako jardunaldian parte nahi hartu nahi baduzu, izenematea esteka honen bidez egin beharko duzu:
https://docs.google.com/forms/d/1E31caMgPEleRHzUz4E-vIgY85mrKViIQE8I9Wu2QcP4/viewform
Bilbokoarentzat, aldiz, beste esteka honetan:
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScGr-9KV9KA7Tkl2B_0AAi2LpJSwom6AI9vQggG_zIraS-4VQ/viewform
Soziologiaren nazioarteko erreferente honen egonaldiaren arrazoia Euskadin
Nazioarte mailan ezaguna den zuzenbide soziologiako katedraduna dator gurera Emaús Gizarte Fundazioak gonbidatuta, gizarte mugimenduen eta Unibertsitatearen arteko topaketa bat ospatzera, UPMS metodologiarekin. Topaketa hau urriko asteburu batean ospatuko da Arantzazun, eta gizarte-erakundeek, UKSk (Unibertsitatea Kritiko Sarea) lagunduta eramango da aurrera, zeinak hiru urte baino gehiago daramatzan prozesu honetan buru belarri. Gure testuinguruan ezezaguna den ekitaldiak Lankidetzaren Euskal Agentziaren babesa du.
UPMS (Gizarte Mugimenduen Unibertsitate Herrikoia) metodologiari esker, jakintza herrikoiak unibertsitatera hurbildu daitezke, eta alderantziz. Munduan ospatzen den hogeita bederatzigarren UPMS da hau, Euskadin egiten den lehena. Gizarte Mugimenduen Unibertsitate Herrikoia (UPMS) 2003ko Munduko Gizarte Foroan (FSM) sortu zen, gizarte-mugimenduen arteko topagune eta elkartrukerako gune batean. UPMS ezagutza-aniztasuna artikulatzeko sortu zen, erresistentzia-modu berriak sendotuz eta gizarte-emantzipazioa berrasmatzen lagunduz, hau da, askotariko proiektuek botere-harremanak agintaritza partekatuaren harreman bihurtzeko oinarri gisa ulertuta. Kasu honetan, Euskadiko UPMSk unibertsitatearen eta gizartearen artean ehundu daitezkeen loturetan sakontzea proposatzen du, aldaketarako agenda komunak eraikitzeko.
Boaventura de Sousa Santosen
pentsamendu batzuk
“Demokrazia demokratizatu al daiteke?”
Naturarekin dugun harremana amaitzen ari da. Bost edo sei mende daramatzagu ekoizpenean eta kontsumoan, mugagabea balitz bezala, baina natura jada ez dago erabilgarri. Beharrezkoa da gizarte postkapitalista, postkolonialista eta postpatriarkaletara jotzea, beste kontsumo-eredu batekin, beste matrize energetiko batekin, beste ekonomia plural mota batzuetara, Estatuaren birfundazio baterantz. Prozesu horretarako beharrezkoak izango dira hamarkada gehiago.
“Kapitalistak ziur daude, irabazten jarraitu nahi badute, zerbait aldatu beharra dagoela. Ez dute sistema aldatzeko egingo, ezta kapitalista izateari uzteko ere, irabazten jarraitu nahi baitute, baina zerbait aldatu behar dute. Adibidez, miseria ezin da hain handia izan, ezta herrialdeak hainbeste zorpetu ere. Adibidez, zor batzuk barkatzeaz hitz egiten da, baina ez garapen-eredua aldatzeaz. Esparru horretan, gatazka baterantz iritsiko gara, dugun bizitza babestearen eta askatasun demokratikoei eustearen artean.
Boaventura de Sousa Santosen pintzelkada biografikoak
Aipamen labur hauek Boaventura de Sousa Santosen pentsamenduei dagozkie, zeina optimista tragiko gisa definitzen den (Coimbra, Portugal, 1940ko azaroaren 15a). Zuzenbidearen Soziologian doktorea da Yaleko Unibertsitatean eta Soziologiako irakasle katedraduna Coimbrako Unibertsitatean. Unibertsitate horretako Gizarte Ikasketen Zentroko eta Dokumentazio Zentroko zuzendari emeritua da apirilaren 25ean; gainera, Wisconsin-Madison Unibertsitateko Institute for Legal Studies-eko irakasle bikaina da. Gizarte-zientzien arloko intelektual nagusietakotzat jotzen da, nazioarteko aintzatespenarekin eta ospe bereziarekin Brasilen, batez ere Porto Alegreko Munduko Gizarte Foroaren hainbat ediziotan parte hartu ondoren. Soziologia juridikoaren arloko akademiko eta ikertzaile garrantzitsuenetako bat da mundu osoan. Bere idazkiak Larrialdien Soziologia bat garatzeari buruzkoak dira, zeinak, bere ustez, giza esperientzia mota guztiak balioetsi nahi baititu, esperientzia alferrik galtzearen erantzule den "absentzien soziologia"rekin kontrajarriz. Bere lanetan ondo markatutako herentzia kontraktualista eta bere testuak balio unibertsalak irudikatzeko benetan gai diren kontratu sozialen antolaketarekin nahasten dira. Poeta ere bada, Idatzia INKZ: antimanifesto para arte incapaz liburuaren egilea. Bere kezketako bat "sen onaren" zientzia hurbiltzea da, ezagutzarako sarbidea zabaltzeko asmoz. Mugimendu sozial eta zibiko indartsuak gizartearen kontrol demokratikorako eta demokrazia parte-hartzailearen formak ezartzeko funtsezkoak direlako ideiaren defendatzailea, 1996an Urbe Aldeko Elkarte Zibikoaren inspiratzaile eta kide fundatzailea izan zen. Oraintsuko bere ibilbidea Munduko Gizarte Foroaren mugimendu antolatzaile eta parte-hartzaileekiko hurbiltasunak eta "Gizarte Emantzipazioa Berrasmatzea: manifestu Berrientzat" izeneko ikerketa lan kolektibo baten prestaketa koordinatuz parte hartzeak markatu dute.
Optimista tragikoa naiz. Alternatibak ikusten saiatzen naiz. Nire pentsamendu konplexuak ez dit irtenbideak ematen uzten, baina bideak zehazten eta perbertitu daitezkeenak ikusten laguntzen dit. Bizitzatik abiatzen diren konponbideak aurkitu beharko ditugu, eta ez heriotzatik abiatzen direnak.
